GAJE OLIWNE NA KORFU

Korfiańskie oliwki to najwieksze bogactwo tej wyspy i charakterystyczny element tutejszego krajobrazu. Jest ich tutaj ponad 4,5 miliona i tak całe wzniesienia na wyspie są pokryte gajami oliwnymi w kolorze srebrno zielonym w które dla złamania monotonii wbite są jak maczugi korfiańskie cyprysy . Ten srebrno zielony kolor gajów wynika z tego , że listki oliwki są zielone z góry i srebne od spodu. Kiedy wieje leciutki wiatr listki się odwracają i tak otrzymujemy tą kolorystykę. Nadmienię , że oliwka zawsze ma liście, zmienia je tylko stopniowo w ciągu całego roku, niektóre żółkną , schną i opadaja , a obok nich wyrastają nowe.

Korfiańska oliwka to zupełnie inny gatunek oliwki niż ten , który znacie z lądu Grecji. W większej części lądu greckiego oliwki są niskie, najczęściej posadzone w rzędach na płaskich terenach , ucinane na kształt parasola by można było ręcznie lub specjalnymi już istniejącymi urządzeniami zebrać . Zbiera się je jednorazowo , kiedy są dojrzałe w okresie Bożego Narodzenia . Te nowoczesne  urządzenia do zbierania , a właściwie do zrzucania oliwek z drzewa wyglądającymi jak wiatraki z grabi na długim kiju.


Na Korfu oliwka jest zupełnie inna. Jest to włoski , a dokładniej wenecki gatunek oliwki , która została przywieziona przez nich na Korfu w okresie protektoratu weneckiego istniejącego na wyspie od 12 wieku na okres ponad 4 wieków. Początkowo przywieziono ją tutaj próbnie , by zobaczyć czy się dobrze przyjmuje i czy jest wydajna. Kiedy stwierdzono , że świetnie sobie tutaj rośnie rozpoczęto stopniowe sadzenie oliwek na terenie całej wyspy. Tutejsza oliwka jest wysoka , rozłożysta i jedna trzecia drzewa to bardzo dobrze rozwinięty system korzeniowy. To decyduje o tym, że te oliwki są tu posadzone nawet na bardzo stromych zboczach i nadal dobrze sobie tu rosną.

Oliwka korfiańska kwitnie w maju. Wtedy pokrywa się małym, niepachnącym, kremowym kwiatuszkiem. Wtedy to całe zbocza wyspy wyglądają tak , jakby były pokryte śniegiem. Jednak to nie śnieg , ale ta kwitnąca oliwka! Po kilku tygodniach zawiązuje się owoc oliwki, płatki opadają i na drzewie pozostaje malutka , wielkości główki od zapałki oliwka w kolorze jasno zielonym . Ta oliwka rośnie do Bożego Narodzenia . Wtedy przyjmuje swoją ostateczną wielkość . Jest mała , o wiele mniejsza od oliwki , którą najczęściej kupujecie w kraju. Ma dużą pestkę i grubą , pikantną w smaku skórkę.

Kiedy ta oliwka dojrzeje sama spada z drzewa. Nie można jej z drzewa zerwać , bo łatwiej się oberwie  cała gałązkę niż zerwie taką niedojrzała oliwkę. I tak proces zbioru naszych oliwek tutaj jest bardziej skomplikowany i trwa całą zimę . Pod drzewami układane są siatki i z tych siatek zbiera się oliwki w ciągu całej zimy właściwie do końca kwietnia. Z tego względu w lecie , kiedy jesteście tutaj na wakacjach koło drzew oliwkowych widzicie zawiązane, zebrane ciemne siatki , które są używane w tym celu w zimie.

Drzewo oliwkowe jest bardzo charakterystyczne. Na bardzo pomarszczony pień i korę, wygląda jak pełna zmarszczek twarz bardzo starego człowieka. Te gaje oliwne mnie osobiście przypominają drzewa z baśni Andersena, kiedy mówiono , że " za 7 górami, za 7 lasami znajduję się las powstały z uśpionych rycerzy". Takie miałam wrażenie  gdy je po raz pierwszy zobaczyłam .

Często pytacie się dlaczego ta kora tych drzew jest tak pomarszczona i pełna dziur. Po pierwsze większość tutejszych drzew to bardzo stare oliwki, które mogą mieć ponad 300-400 lat . Tak więc struktura tej kory formuje się przez wieki . Dlaczego tak? Jedna z teorii jaką ja czytałam o drzewach oliwkowych jest taka, że jak oliwki są małe mają bardzo smaczną korę, która jest jedzona przez korniki. Tak powstają w korze dziurki, które z biegiem lat , czy wieków kształtują tą ciekawą strukturę pnia. Nie mogę sobie przypomnieć  kiedy i gdzie to czytałam , ale to bardzo prawdopodobne. Czy to prawda czy nie, faktem jest, że struktura tych drzew jest niesamowita!

By drzewo oliwkowe było wydajne i dawało duża ilość zdrowych oliwek trzeba je pielęgnować. Trzeba wycinać suche gałęzie, podcinać zbyt wysokie gałęzie i jak drzewo jest bardzo gęste trzeba wycinać środkowe gałęzie drzewa by pozostałe miały więcej światła i powietrza W ten sposób utrzymywane drzewo jest bardziej wydajne i daje lepszej jakości oliwki.
Drzewo oliwkowe żyje wiecznie, o ile  nie podetnie mu się korzeni  i zawsze rodzi oliwki.

 Kiedy zaczyna być mniej wydajne często się je "odmładza". Wygląda to tak , że ucina się całe drzewo na wysokości od 2-4 metrów ( od pierwszego rozwidlenia pnia) i wtedy oliwka wypuszcza nowe , zdrowiutkie gałęzie i ponownie rodzi oliwki w oparciu o istniejący system korzeniowy.

Gaje oliwne wyglądają inaczej w lecie I w zimie. W lecie przyjeżdżając tutaj na wakacje widzicie Gaje pelne wysuszonej, żółtej trawy. 

Po pierwszych obfitych deszczach jesienią ten krajobraz zmienia się. Trawy zielenieją i liście oliwek nabierają też żywszego koloru.

Dla Greków drzewo oliwkowe jest drzewem życia . Po pierwsze daje im oliwki i oliwę , która jest podstawą wyżywienia w Grecji. Po drugie daje cień w upalne dni letnie. Po trzecie daje drzewo opałowe by ogrzewać mieszkania w okresie wilgotnej zimy.

W dalszych artykułach piszę dokładnie jak się te oliwki zbiera na Korfu i jak z oliwki powstaje oliwa. Znajdzie je pod hasłem OLIWKI lub GAJE OLIWNE.